Bielenie pni drzew owocowych zabezpiecza je przed tworzeniem ran zgorzelinowych, które powstają pod wpływem promieni słońca za dnia silnie nagrzewających korę oraz silnego mrozu w nocy.
Taka gwałtowna zmiana temperatur może sprawić, że tkanki drzewa owocowego zamierają, a kora odrywa się od pnia i pęka/przede wszystkim od południowej i zachodniej strony/. W ten sposób powstają rany zgorzelinowe. Bielenie pni drzew owocowych przeciwdziała temu zjawisku/ biały kolor odbija promienie słońca i zapobiega nagrzaniu się kory./ Na powstanie ran zgorzelinowych najbardziej wrażliwe są jabłonie, śliwy, czereśnie /zwłaszcza te szczepione na wysokim pniu/.Bielenie pni oraz nasad grubszych konarów drzew ma również znaczenie w ograniczeniu występowania szkodników zimujących w załamaniach kory, jednak nie jest to głównym jego celem.
Zabieg bielenia pni drzew owocowych trzeba wykonać najpóźniej w II/III dekadzie stycznia i w razie konieczności (gdy wapno zostanie zmyte przez deszcz) powtórzyć go
w lutym. Jeżeli nie zdążyliśmy pobielić pni drzew w styczniu, koniecznie zróbmy to w lutym.
Do bielenia pni drzew stosujemy mleko wapienne, które sporządzamy dobrze mieszając 2kg wapna palonego z 10 l wody. Do tak przygotowanej zawiesiny można dodać gliny – zwiększy ona przyczepność preparatu do pni drzew. W sklepach ogrodniczych są też gotowe preparaty do bielenia pni drzew w praktycznych niedużych opakowaniach. Przygotowany roztwór wapna nanosimy na pnie oraz grube konary drzew owocowych, dużym pędzlem, który ma miękkie włosie. Szczególnie starannie i nieco wyżej niż pozostałe, bielimy pnie od strony południowej ponieważ ona najbardziej się nagrzewa. Zabieg ten należy robić w czasie bezdeszczowej pogody, przy dodatniej temperaturze otoczenia. Termometr powinien wskazywać co najmniej 3-5 stopni C.
mgr inż. Ewa Śmiałek
społeczny instruktor ogrodnictwa
Dół formularza
Początek formularza
Dół formularza