Dzięki swoim najczęściej białym, ale bywa, że i różowym lub czerwonym owocom śnieguliczka zaliczana jest do krzewów ozdobnych. A dzięki długotrwałemu kwitnieniu uznawana jest za roślinę miododajną. Krzewy te widuje się przede wszystkim w parkach i na miejskich skwerach, rzadziej w przydomowych ogródkach. W naszym ROD rosną chyba tylko w jednym ogrodzie.
Śnieguliczki zwracają na siebie uwagę kulistymi owocami, które pokazują się na początku jesieni i zdobią krzewy długo, często aż do późnej zimy. Podobnie długo, bo przez całe lato trwa kwitnienie tych roślin. Ich niepozorne małe kwiaty są bardzo zasobne w nektar, więc pszczoły chętnie je odwiedzają.
Innymi zaletami śnieguliczek jest ich łatwa uprawa. Dobrze rosną w każdej, nawet suchej i kamienistej glebie, na stanowiskach słonecznych, a także półcienistych. Dobrze znoszą cięcie i formowanie, więc można je sadzić pojedynczo lub jako żywopłoty. I wreszcie, by zakończyć tę rekomendację, trzeba powiedzieć, że są odporne i na suszę, i na mróz.
A wady? Mają też wady. Te gąbczaste owoce są trujące, więc trzeba uważać na dzieci.