Dziś bardzo miły, słoneczny i ciepły dzień. Kolorowe krokusy szeroko otworzyły do słońca swoje kielichy, z czego radośnie korzystały pszczoły, które nagle pojawiły się w ogrodach. Co ciekawe, są to prawdziwe pszczoły miodne, choć o tej porze bardziej można by się spodziewać dzikich pszczół , tzw. murarek. Te jednak, jak twierdzą ludzie posiadający w ogrodach domki dla murarek, wyraźnie w tym roku zaspały.
Wyjątkowy w tym roku luty kończy się w stylu kwietnia, co to jak ten plecień wciąż przeplata, trochę zimy, trochę lata. W trakcie ostatnich dni momenty słoneczne przeplatają się z deszczowymi. Czasem nawet przez chwile pada śnieg, ale topi się zanim zdąży spaść na ziemię. W porównaniu do połowy miesiąca teraz się oziębiło, ale przecież temperatury są ciągle dodatnie, więc każdego dnia więcej oznak nadchodzącej wiosny.
Wprawdzie do astronomicznej wiosny pozostało jeszcze kilka dni, ale w tym roku trzeba się zgodzić, że początek tej najbardziej optymistycznej pory roku zaczął się znacznie wcześniej, wraz z nastaniem wiosny meteorologicznej czyli 1 marca. W rezultacie w ogrodach co dzień jest bardziej kolorowo.
W ogrodach pierwsze tchnienia wiosny. Alejki z dnia na dzień bardziej obsychają z błota. Wprawdzie nieliczne plamy śniegu przypominają, że to dopiero połowa lutego, ale są też odznaki zbliżającej się wiosny.
Kiedy w połowie marca meteorolodzy ostrzegali przed falą mrozów i śniegu w ogrodach zaczynały kwitnąć krokusy. Te, które obserwowałem, 16 marca wyglądały tak, jak na zdjęciu pierwszym.
Wietrząc oazy i wielbłądy
Ziemia zrzuciła gronostaje,
Wiosna odnawia swoje rządy
i wskrzesza kwietne swe zwyczaje.
Leopold Staff „Wiosna”
